درباره ازدواج موقت در رفتار و گفتار صحابه و تابعین جلد 1
از موضوعات و مسائل اختلافی میان مسلمانان، که حجم گستردهای از بحث و گفتگو را به خود اختصاص داده، ازدواج موقت (متعه) است، که گروهی آن را با دلیل ثابت میکنند و عدهای منکرش میشوند، با اینکه روایات صحیح بسیاری بر اباحه و جواز آن تصریح دارد و با اینکه اصحاب پیامبر بزرگوار اسلام بعد از وفات آن حضرت تا عصر خلفا و بعد از آن، همچنان ازدواج موقت را جایز میشمردهاند که در باره آن بحث خواهیم کرد.
در این زمینه دهها کتاب و صدها مقاله نوشته شده که همه آنها همچنان بر جواز متعه و نسخ نشدن آن تأکید دارد. نگارنده به جهت عدم تکرار و دوبارهکاریِ آنچه نویسندگان و محقّقان محترم (که تلاش نیکشان مشکور باد!) تا کنون نوشتهاند، دوست داشتم بهگونهای ویژه به این موضوع بپردازم و آن را با شیوه تازهای مطرح سازم.
از این رو، تصمیم گرفتم اسامی گروهی از اصحاب و تابعین را گرد آورم که خود متعه و ازدواج موقت کردهاند و یا اینکه عقیدهشان بر جواز متعه بوده است و نیز محدّثانی که در عصر خلفا و بعد از آن، در این زمینه روایت کردهاند و یا نظر فقهیشان بر جواز و حلّیت متعه است.
پس از تحقیق و بررسی کوتاه، به نامهای دهها تن از اصحاب و تابعین و... برخوردم وگفتههای آنانرا، که بر جوازمتعه دلالت داشت، گردآوری کرده و به جایگاه علمی و موقعیت اجتماعی آنها و مسائل دیگری که به این موضوع ارتباط داشت، پرداختم.
-قسمتی از متن کتاب-