این کتاب در واقع سفرنامه خانم ناتالینا ایوانوا استاد رشته تاریخ و تمدن ایران در دانشگاه صوفیه بلغارستان است. وی در سال ۱۳۷۵ برای شرکت در دوره دانشافزایی زبان و ادبیات فارسی به ایران سفر کرده بود. این کتاب اگرچه سفرنامه است اما به هیچرو همانند دیگر سفرنامهها صرفاً بیانکننده خاطرات سفر و رخدادها و ملاقاتها نیست. نگاه او به پدیدهها، وقایع، ملاقاتها و گفتوگوها، نگاهی عمیق و از روی تأمل و دقت بسیار و همراه با مقایسه و تطبیق آن با ارزشهای موجود در فرهنگهای دیگر است. نویسنده به مدد مطالعات و تحقیقات گسترده خود چنان فرهنگ، تمدن، و تاریخ ایران را توصیف و تشریح میکند که این مطالب علمی همچون رمانی لذتبخش و شیرین و گاه دردناک، خواننده را مسحور و مجذوب خود میکند. به همین دلیل اگرچه سفرنامهها فقط شامل مشاهدات و قضاوتهای نویسنده است ولی این سفرنامه یا ایراننامه سرشار از اطلاعات و تحلیلهای علمی است که برپایه مطالعات گسترده مستشرقان تدوین شده است و برای مخاطبان ایرانی و خارجی بسیار مفید میتواند باشد.