کتاب باشگاه پنج صبحی ها نشر اختر

یک اسلحه می‌توانست بسیار خشونت آمیز باشد. به دار آویختن هم کاری قدیمی بود. و کشیدن لبه تیز چاقو روی مچ دست می‌توانست بسیار بی صدا باشد. بنابراین این سوال مطرح می‌شد که چگونه می‌توان یک زندگی شکوهمند را با سرعت و دقت و حداقل آشفتگی ولی در عین حال با حداکثر تاثیر گذاری پایان داد؟ یک سال قبل شرایط بسیار امیدوار کننده بود. خانم کار آفرین به عنوان بزرگترین مدعی صنعت خودش، رهبر جامعه و فردی نیکوکار بسیار معروف و نامدار شده بود. او در اواخر دهه سی سالگی زندگیش بود و شرکت فناوری را که در خوابگاه دانشگاه تاسیس کرده بود، مدیریت می‌کرد. او به واسطه برتری محصولاتی که تولید می‌کرد مورد احترام مشتریانش بود و هر روز جایگاهش در بازار بهتر می‌شد. با این حال او از پشت خنجر خورده و غافلگیر شده بود و با ضربه بی رحمی که ناشی از حسادت بود مواجه شد. این مانند کودتای سختی بود که باعث کاهش قابل توجه سهام مالکیت او در تجارت و کارخانه‌هایی شد که بیشتر عمر خود را در سرمایه گذاری آنها گذاشته بود. حالا او مجبور بود شغل جدیدی پیدا کند. این تغییر شرایط برای خانم کار آفرین خیلی بی‌رحمانه و غیر قابل تحمل بود. با اینکه او با زیر دستانش مهربان بود ولی احساس می‌کرد زندگی به او خیانت کرده است در حالیکه لایق بهتر از اینها بود.