وقتی دیوار باورت فرو میریزد، تنها امید است که تو را سرپا نگه میدارد؛ امید به فردا و فرداها؛ اینکه فردا و فرداها چه پیش میآید و چه اتّفاقی میافتد، اهمیت چندانی ندارد.
مهم امیدواری است، امیدواربودن، امیدوارماندن، امیدواربودن به افتادن اتّفاقهای بزرگ... امیدوارماندن به پیش آمدن اتّفاقهای کوچک....
آدم نمیتواند امید نداشته باشد. چرا که آدم بیامید اصلاً زنده نیست که بخواهد آدم باشد یا....