جذابیت نیرمالا در فروتنی و فقدان تظاهر او نهفته است؛ این که به هرچه در قلمرو تجربه ظاهر می شود خوش آمد می گوید؛ در بطن این خوش آمدگویی یک دعوت وجود دارد به تحقیق عمیق درونی به سوی هسته کیستی و چیستی مان. نیرمالا در این کتاب بارها پرسش ها را به خود پرسشگر و فراتر از آن به خود منشاء وجود یعنی آن آگاهی بی صورتی که پرسش و پرسشگر را در آغوش بی زمانش جای می دهد معطوف می کند. زیبایی این کتاب در آن است که بخش بزرگی از طیف بیداری معنوی را پوشش می دهد، از "تجربة ابتدایی شخص از ذات حقیقی اش" گرفته تا "چالش های عملی که همواره ما را به نگاهی نافذترو درکی عمیق تر فرامی خواند از این که روح چگونه به شکل زندگی و فراسوی آن تجلی می یابد. خواننده در می یابد که مولف در این سخنرانی ها و گفتگوها با تواضع دعوتش می کند که به درون خود نگاه کند و حقیقت وجودش را کشف نماید. مولف مطابق شناختی که از او دارم یک آموزگار صادق است که بر اساس تجربه ها و دریافت های خود سخن می گوید.