سیدمحمدتقی با اوجگیری انقلاب شکوهمند اسلامی و فرمان امامخمینی(ره) مبنی بر فرار سربازان از پادگانها، از پادگان فرار کرد. وی جهادگری مخلص و مؤمن و انسانی آرام با روحیهای قوی و رزمندهای عاشق بود. با شروع جنگ عازم منطقه شد و پس از ماهها خدمت در مسئولیت فرماندهی مهندسی جهاد سازندگی، بهعنوان مسئول ستاد کربلا و فرماندهی مهندسی جنگ جهاد سازندگی به معاونت فرهنگی قرارگاه منصوب شد و به هدایت مهندسی-رزمی جنگ پرداخت. او به هنگام شناسایی منطقهی عملیاتی کربلای۱۰ در ارتفاعات کوههای سردشت بر اثر انفجار گلولۀ توپی به فیض شهادت نایل آمد. از دیگر آثار نویسنده میتو ان به بستر آرام هور، جادۀ امن هور، جادۀ بهشتیان، حماسۀ هویزه و... اشاره کرد.