تغییرات زیادی در این کتاب ایجاد شد. اول از همه یکی از اشتباهات عمدهای که من و بعضی همکارانم مرتکب شدهایم را تصحیح کردم. ما از روی نیکخواهی و به خاطر اینکه مردم تشویق شوند فرزندشان را درمان کنند و از درمانهای مفیدی که وجود دارد استفاده کنند، گاهی آنها را نگران میکنیم و میگوییم آخر و عاقبت کودک پرتحرک خیلی بد است. ولی در کتاب جدید این نوشته را تغییر دادم زیرا واقعیت چیز دیگری است. بسیاری از مردان و زنان توانای جامعه قبلا پرتحرک بودهاند و خیلی از آنها هنوز هم پرتحرکاند. به خوبی میتوان دید آنها توانستهاند مشکلات ناشی از پرتحرکی را حل کنند و حتی از خصوصیات «پرتحرکی» در کارشان استفاده کرده و آدمهای خوب و موفقی شدهاند. بنابراین در خانوادههایی که کارهای خلاف کم است، جای نگرانی برای خلافکار شدن نیست و درمان میتواند کمک زیادی به آنها بکند.
یکی از اشتباهات دیگر، ترساندن مردم از مصرف دارو است تا بدون تجویز پزشک از دارو استفاده نکنند. من که خود از طرفداران درمانهای غیردارویی هستم، در موارد زیادی از دارو استفاده میکنم و معجزه آن را شاهد هستم. کار درستی نیست همه را نگران کنیم تا عده کمی دست به خوددرمانی نزنند.
دومین تغییری که به وجود آمد گسترش قسمتی از کتاب بود که مربوط به تربیت فرزند است. این کار باعث به وجود آمدن جلد دوم کتاب شد. نام جلد دوم این است: «مهارتهای فرزندپروری» برای همه، بهخصوص برای کسانی که کودک پرتحرک دارند.