کتاب یادداشت هایی از خانه مردگان نشر نو

من عاشق کتاب های داستایفسکی هستم. اما این کتاب خیلی چنگی به دلم نزد چون داستان سرراستی ندارد و به گونه ای بیشتر بیان خاطرات و دلنوشته های یک زندانی است. دقیقا نمی دانم چه میزان از آن شرح تجربه های واقعی داستایفسکی از دوران زندانی خودش است اما به هر حال اگر انتظار رمانی در حد و قواره جنایت و مکافات یا برادران کارامازوف یا ابله و این ها را دارید - لااقل از نظر من - شدیداً سرخورده خواهید شد. اما نکته جالب ترجمه سرراست و روان مترجم آن بود. من اول از ترجمه مهرین شروع کردم اما ترجمه اش مایوس کننده بود اما ترجمه خانم رامز خیلی زود مرا جذب کرد و ادامه دادم. امیدوارم ترجمه های دیگر ایشان به همین روانی و زیبایی باشد و بتوانیم رمان های خوبی را با ایشان بخوانیم.

رواتی جالب از زندان که داستایوفسکی اون رو خانه مردگان نامیده زندانی هایی که زنده ان ولی زندگی نمیکنن و شما همراه میشید با شرح حالی از این دنیا. به طور کل برای من کتاب جالبی بود، روایت از زندانی هایی که میشه دوستشون داشت یا به حد مرگ متنفر شد. مشخصه که داستایوفسکی تحت تاثیر محکومیت خودش این کتاب رو نوشته و شاید بزرگ ترین دغدغه کتاب هماهنگ نبودن جرم و مجازات باشه. شاید به اندازه کتاب های بزرگ داستایوفسکی فلسفه چندانی نداشته باشه ولی خوندنش خالی از لطف نیست. ترجمه هم بنظرم بهترین ترجمه موجود بود سانسور کم و روان بود.

ترجمه ضعیفه