مکتب اهلبیت(ع) که تبلور اسلام ناب محمّدی و متّکی بر منبع وحیانی است، معارف ژرف و عمیقی دارد که از اتقان، استدلال و منطق قوی برخوردار میباشد و مطابق با فطرت سلیم انسانهاست؛ بر همین اساس است که حضرت امام رضا(ع) فرمودند: «فإنّ الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتّبعونا» [شیخ صدوق;، عیون اخبار الرضا، ج۲۷۵:۲]. این مکتب غنی و نورانی در پرتو عنایات الهی و هدایت ائمه اطهار(ع) و نیز مجاهدت هزاران عالم و فقیه، در طی قرون گذشته، بسط و گسترش یافته است.
پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی و تأسیس نظام اسلامی با تکیه بر قوانین اسلامی و با محوریت ولایت فقیه، افقهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جدیدی را برای انسانهای آزاده به ویژه مسلمانان و پیروان و محبّان اهلبیت(ع) گشود و توجه بسیاری از نخبگان و مستضعفان جهان را به خود معطوف کرد.