از اوائل سال ۱۹۹۶ شاهد پدیده ی ظهور و بروز دگراندیشان منتقد بهائیت از درون جامعه ی بهائی هستیم. یکی از آنان، دنیس مک اوئن، نویسنده، محقق و منتقد بهائی است که بعد از ۱۵ سال عضویت فعال در تشکیلات بهائی، به دلیل مواضع انتقادی و دیدگاه های آزاد اندیشانه ای که داشت، مورد سرزنش تشکیلات بهائی قرار گرفت و با توجه به عملکرد تشکیلات بهائی مجبور به استعفاء و ترک بهائیت شد.در این کتاب پس از معرفی مفصل او و دیدگاه هایش در فصل اول، چندین مقاله از او در موضوع بهائیت ترجمه شده است. مکاوئن با بررسی و دقتنظر در تاریخ بابی و بهائی، اعلام کرد رهبران بهائی به طور مرتب درحال پاکسازی متون بهائی و تغییر و تحریف تاریخ آن هستند. او بهائیت را نهتنها یک آیین الهی نمیداند بلکه در مدرن بودن و جهانی بودن آن نیز تردید میکند. وی آموزههای بهائی را اقتباسی از اسلام و ادیان دیگر دانسته و برخی از آنها را مورد انتقاد قرار میدهد. او تاریخ باب را جدا و متناقض از تاریخ بهائیت دانسته و درمورد جانشینی بهاءالله و من یظهره الله بودن او تردید دارد. مکاوئن بیتالعدل و عبدالبهاء و شوقی را مصون از خطا ندانسته و به عدم اجازه حضور زنان در رهبری بهائیت اعتراض دارد. او آموزۀ عدم دخالت در سیاست را باحکومت جهانی بهائی در تضاد میداند. مکاوئن حرکت و جنبش باب را یک حرکت سیاسی با قصد گرفتن حکومت معرفی مینماید و اظهارات کتب بهائی را که ادعادارند باب بهخاطر آوردن آیین جدید و مخالفت علما با او، به قتل رسیده است، قبول ندارد و...