ایجاد توسعه پایدار، با داشتن منابعی محدود و ناپایدار در جهان، دغدغه تمامی سازمانهایی است که در حال طی مسیر تعالی میباشند. امروز رهبران سازمانها، بایستی با مسائلی چون تغییر آب و هوا، مسئولیت اجتماعی و بحرانهای کاهش منابع طبیعی و مسائل زیستمحیطی بعنوان چالشهای اصلی مسیر تعالی مواجه شوند. از اینرو یک آینده پایدار به رشد اقتصادی متوازن با اجتماع و محیطزیست نیازمند است و این امر بازنگری تجارت متداول با بهرهبرداری بهینه از منابع پایه محیطزیست در سطح دنیا را میطلبد. در سند دستور کار ۲۱ بعنوان منشوری برای آینده بشریت که از دستاوردهای خرد جمعی سران زمین در اجلاس ریو در سال ۱۹۹۲ بود نیز به این مهم اشاره شد که ادغام مسائل زیستمحیطی با توسعه، نیازهای اساسی بشر را برآروده کرده و در این صورت، آیندهای با سعادت در انتظار جهانیان خواهد بود و این مهم همراه با هم در مشارکتی جهانی برای توسعه پایدار میسر میشود. در تلاش جهت توسعه پایدار جهانی، یعنی توسعهای که نیاز نسل کنونی را بدون لطمه زدن به توانمندی نسل آینده در رفع نیازهای آنان تامین کند، کشور عزیزمان گامهای قابل توجهی را برداشته است. که از آن جمله مدل مدیریت سبز برای توسعه پذیرش مسئولیت در حوزههای اجتماعی و زیستمحیطی سازمانها و همگرایی آن با مسئولیتهای اقتصادی آنان، طراحی شده است. این مدل برگرفته از تجربیات برتر سازمانهای موفق در سطح ملی و بین المللی و همچنین با بهرهبرداری از مدلهای سرآمدی طراحی گردیده است. امروزه بعد از هفت سال از حضور تاثیر گذار این مدل در سازمانهای داخلی و خارجی و تربیت صدها کارشناس متخصص با رویکرد مدیریت سبز، این مدل از بلوغی جهانی برخوردار گشته و بعنوان یک رویکرد مدرن به مدیران ارشد جهانی معرفی میگردد. کتاب «مدیریت سبز» کمک خواهد نمود تا سازمانها بتوانند قابلیتهای خود را در میزان یکپارچگی مسئولیت پذیری اجتماعی، زیستمحیطی اقتصادی خود اندازهگیری نمایند و در ضمن یک راهنمای مطلوب برای تعیین پروژههای بهبود میباشد.