مجله دنیای تصویر شماره 323 نشر دنیای تصویر

نزدیک به ۲۱ ساله خواننده دایمی دنیای تصویر هستم و دلیل اصلی دنبال کردن مجله اولویت دادن به سینمای دنیا و فیلمها و سریالهای روز به نسبت سینمای ایرانه . اما مدتهاست آرام آرام مجله راهی رو میره که باهاش مخالفم ( معرفی و بررسی تآتر ، بازی و ... ) حالا هم بعد از عملاً فصلنامه شدن مجله و انتظار بیشتر برای مطالعه مجله ، در این شماره حدوداً نیمی از صفحات مجله به گزارش جشن موسیقی و تآتر اختصاص پیدا کرده که نه جاش اینجاس ، نه لذتی داره خوندنش ونه کوچکترین اهمیتی برای من خواننده داره ، همون سالی یکبار جشن حافظ و گزارش مفصل تصویری هم ( اون هم در دوران اینترنت که ازمدتها قبل از چاپ مجله کاملاً علاقه مندان در جریان ریز اتفاقات و تصاویر جشن هستن ) حسابی شماره‌های اون جشن رو ضعیف میکرد ، خواهشاً بی خیال . اصلی ترین دلیلی که الان مجله رو میخونم صفحات تازه هاست که بیشتر جنبه آرشیوی داره برام .