کتاب ربه کا نشر مصدق

شب گذشته خواب دیدم که دوباره به ماندرلی برگشته‌ام، چنین به نظر می‌رسید که در برابر دروازه آهنین قصر ایستاده‌ام، راه بر من بسته شده بود و قادر به عبور از این دروازه نبودم. قفل و زنجیر قطوری بر روی در دیده می‌شد، در عالم خواب نگهبان را صدا زدم و هیچ جوابی نشنیدم. از میان نرده‌های زنگ زده نگاه دقیق‌تری به درون باغ انداختم و با تأسف متوجه شدم که قصر خالی، متروک و به خود رها شده است. هیچ دودی از دودکش‌هایش برنمی‌خواست و پنجره‌های کوچک و مشبک، غمزده به نظر می‌رسیدند. مثل همه کسانی که خواب می‌بینند در عالم رویا تحت تأثیر نیرویی ناگهانی و فوق‌العاده مثل یک شبح توانستم از میان قفل و زنجیر و موانع بگذرم و وارد محوطه کاخ شوم. جاده‌ای که در مقابلم قرار داشت، مثل گذشته پرپیچ و خم و مملو از درخت به نظر می‌رسید، ولی بعد از چند لحظه که عمیق‌تر به اطراف نگریستم متوجه تغییرات زیادی شدم. جاده باریک و متروک شده بود و به هیچ وجه شباهتی به آن جاده آشنا و زیبایی که می‌شناختم نداشت.