رمزنگاري سعی دارد اطلاعات را به گونهاي میان دو کاربر انتقال دهد که هیچ شخص غیرمجازي، نتواند به آنها دسترسی یابد. کارایی رمزنگاري از این واقعیت سرچشمه میگیرد که کلید مخفی است؛ این بدان معنی است که فرایند تولید کلید باید به گونهاي باشد که شنودگر نتواند آن را حدس بزند. براي تولید کلید، باید اعداد تصادفی واقعی استفاده شوند؛ ازسوي دیگر، شنودگر نباید بتواند هنگام تبادل کلید مخفی میان فرستنده و گیرنده از آن مطلع شود؛ این مسئله، توزیع کلید نامیده میشود که یکی از مباحث بسیار مهم در رمزنگاري است. رمزنگاري کوانتومی و به خصوص، توزیع کلید کوانتومی، تبادل کلیدهاي رمزگذاري را امکانپذیر میکند؛ امنیت این تبادل اثبات شده است و قوانین کوانتومی، آن را تضمین میکنند؛ ترکیب این الگوریتمها با الگوریتمهاي کلید مخفی سنتی، محرمانگی انتقال دادهها را خیلی بالا میبرد. از طرفی، تمرکز اصلی پیشرفتهاي آینده توزیع کلید کوانتومی، روي افزایش فاصله است؛ اولین گزینه، استفاده نکردن از فیبر نوري است. مبادله کلید با استفاده از رمزنگاري کوانتومی میان یک ایستگاه زمینی و ماهواره، میتواند یکی از جایگزینها باشد. در کل، فنآوري رمزنگاري کوانتومی، نوعی فنآوري پایه براي تحقق امنیت اطلاعات در درازمدت است.