کتاب زندگی در شهر شاد فاطمه نادری نشر کنکاش

صورت مصنوع و اثر نمادین شهر و تمدن، محمل تاریخ گذشتگان است و پیوستاری فرهنگی خلق می‌کند که آینده را می‌آفریند. شهر، رسوم فرهنگی و نظم نهادی را تقویت می‌کند. شهر، به معنا عمق می‌بخشد و امکانات مکانی ساکنینش را توسعه می‌دهد. این امکانات نمادین در شهر به مثابه عرصه یا صحنه‌ای هستند که گویی هر روزه بر روی آن، نمایش‌های خلق هنری و تزکیه و «تطهیر نفس از راه هنر» بازی می‌شوند. شهر ما را به تجمع گاه‌ها یا بازارها می‌کشاند تا با دیگران دیدار کنیم، در دادوستد اقتصادی و اجتماعی شرکت کنیم و از این راه هویت خود را حفظ کرده و آن را تقویت کنیم. شهر سبب تقویت خودآگاهی یا بازاندیشی شهری ما می‌شود و مکانی را فراهم می‌کند که در آن عواطف و تعلقات ما پالایش می‌شود و نظم می‌گیرد. در این فضا، خواه زمین ورزش باشد یا بازار یا سالن تئاتر، نمایش و مناسکی به اجرا در می‌آید که به ما امکان یادگیری و تخلیه عواطف و پرداختن به کنشی درخور را داده و «خود» را شکل می‌دهد (باندز،۸۵:۱۳۹۰ ).