کتاب درمان شناختی رفتاری برای افسردگی کودکان و نوجوانان نشر انتشارات آوای نور

برآورد شده ۲ درصد از کودکان و ۶ درصد از نوجوانان از افسردگی رنج می‌برند و احتمال وقوع این اختلال در سنین ۳ تا ۱۷ حدود ۴ درصد است (پرو و همکاران، ۲۰۱۳؛ بیرماهر و همکاران، ۲۰۰۷)، و همین باعث شده این اختلال به نگرانی عمده‌ای در حیطۀ سلامت عمومی تبدیل شود. شیوع افسردگی در طول زندگی نوجوانان مانند جمعیت بزرگسالان ۲۰ درصد تخمین زده شده است (بیرماهر، آربلاز، و برنت، ۲۰۰۲). به‌علاوه، اختلال‌های افسردگی دلیل اصلی مرگ‌ومیر در گروه سنی اطفال است (بیرماهر و همکاران، ۲۰۰۷). افسردگی باعث کاهش عملکرد در حوزه‌های مختلف می‌شود و اگر شدت آن زیاد باشد منجر به عملکرد ضعیف می‌گردد (ویتیلو و همکاران، ۲۰۰۶؛ بیرماهر و همکاران، ۲۰۰۰۴). نقض عملکرد ارتباطی، تحصیلی، و شغلی، و درگیری‌های مکرر با دستگاه‌های قضایی نیز گزارش شده است (آنگولد و همکاران، ۱۹۹۸؛ بیرماهر و همکاران، ۲۰۰۷؛ کندل و دیویس، ۱۹۸۶؛ کواس و همکاران، ۱۹۸۴؛ رُده، لوینسون، و سیلی، ۱۹۹۴). به‌علاوه، گزارش شده نوجوانان مبتلا به افسردگی در معرض افزایش خطر سوءمصرف مواد، اقدام به خودکشی یا خودکشی موفق، و عود افسردگی در بزرگسالی هستند (برنت و همکاران، ۱۹۸۸،۱۹۹۳؛ بریج، گلدستین، و برنت، ۲۰۰۶؛ کاستلو و همکاران،۲۰۰۲؛ هارینگتون، فاج، راتر، پیکلز، و هیل، ۱۹۹۰؛ کواس و همکاران،۱۹۸۴؛ لوینسون، هاپس، رابرتز، سیلی و آندروز، ۱۹۳۳؛ نایکر، گلامباس، زنگ، سنسیلسوان، و کلمن، ۲۰۱۳؛ رائو و همکاران، ۱۹۹۵؛ شافر و همکاران، ۱۹۹۶).