امر اصلاح، از کسانی برمی آید که از سویی در خود آمادگی دریافت و اشراق حقایق را ایجاد کرده باشند و از سوی دیگر، برای به اجرا کشاندن این دریافت ها و علوم خود، همست کرده و هیچ فروگذار نکرده باشند. در این حالت، میان علم و عمل رابطه ای صحیح (به علت ایجاد تناظر) وسالم (به واسطه اتصال به حقیقت برقرار است. لکن این نوع حرکت اصلاحی، بسیار نخبگانی است و معمولا در ساخت اجمال سیر می کند. در شرایط مختلف و پیچیده، آنجاکه عمل مراحل مقدماتی خود را می گذراند اما ضروری است که به بدنه جامعه سرایت کند، تفصیل ضرورت می یابد.