حضرت امام زین العابدین (ع) چهارمین امام شیعیان است. نام آن بزرگوار علی است. او فرزند عزیز امام حسین (ع) میباشد.
امام زین العابدین (ع) در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری متولّد شد و از کودکی همیشه و هر روز در کنار پدرش امام حسین بود و از آن حضرت درس زندگی میآموخت. در واقعهی عاشورای سال ۶۱ هجری، امام زین العابدین (ع) همراه کاروان حسینی از مدینه به مکّه و بعد از مکّه به کربلا رفت. آن حضرت هم مثل سایر برادران، عمو و یاران امام به کربلا آمد تا در مقابل یزید خلیفهی ظالم بایستد و دین جدّش را زنده نگه دارد. امّا خدا میخواست امامت باقی بماند و آن حضرت بیمار شد و نتوانست به میدان جنگ برود. برای همین تنها پسر امام حسین(ع) بود که در عاشورا زنده ماند.
امام چهارم به دست مأموران یزید اسیر شد و همراه کاروان اسیرها به کوفه و بعد شام برده شد. امّا در این راه با مردم کوفه و شام حرف زد و آنها را آگاه کرد. سخنرانی آن حضرت در برابر یزید باعث شد که مردم نا آگاه شام، یزید را بشناسند و بفهمند که چه اشتباه بزرگی کردهاند.