روزی، روزگاری در سرزمین کنعان، مردی به نام یعقوب (ع) زندگی میکرد. یعقوب (ع) مردی خداپرست، راستگو و مهربان بود. خداوند او را به پیامبری خود انتخاب کرد و به او فرمان داد، تا مردم را به راه درست راهنمایی کند.
یعقوب و خانوادهاش، گلّهدار بودند. گوسفندهای زیادی داشتند و همراه گلّه در دشت و صحرا زندگی میکردند. خانهی آنها چادر بود.