از همان لحظهی اولی که همسرتان به شما میگوید باردار است، به احتمال زیاد خود را دست به گریبان با احساسات ضد و نقیضی چون شعف، ترس، هیجان، دلواپسی، اعتماد به نفس و حس عدم اطمینان مییابید. چنین به نظر میرسد که تمام تصمیمات و کردار شما اهمیتی بیشتر یافته است، زیرا که اکنون آنها نه تنها بر شما، بر زندگی دو انسان دیگر هم تأثیر خواهند گذاشت. در یک چشم به هم زدن، زندگی شما تغییر کرده است و سایهی مسئولیت بر آن سنگینی میکند. پرسشهایی نظیر «آیا آمادگیاش را دارم؟»، «آیا به پختگی لازم رسیدهام؟» و «آیا از عهدهی مخارجش برمیآییم؟» در ذهن شما انباشته میشوند.
تمامی این پرسشها کاملاً طبیعی هستند. اصولاً مطرح کردن این قبیل سؤالها از خود، مرحلهی مهمی از آماده شدن شما برای پدر بودن است. به هر حال، جواب صادقانه به اکثر این سؤالها «نه» است. به زبان سادهتر، هیچ کس نمیتواند برای اولین بار در پدر شدنش به قدر کافی آماده باشد، زیرا که پدر شدن برای اولین بار، سفری به دنیای ناشناختههاست.