فرمت محتوا | mp۳ |
حجم | 284.۸۶ مگابایت |
مدت زمان | ۰۵:۱۰:۵۵ |
نویسنده | محمدرضا غفاری نیا |
راوی | آرمان سلطان زاده |
ناشر | آوانامه |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۱/۰۵/۲۵ |
قیمت ارزی | 7 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |
قصه از لحاظ محتوایی موضوع شگفتانگیزی نداشت و برخی قسمتها(مثل جراحی تغییر چهره رویا و یا گستاخی کلام شهریار در جشن تولد رویا و... ) غلوآمیز و باورناپذیر بود. از نظر فرم هم این سیال بودن در حال ،گذشته، خاطرات و یادداشتهای یک بیمار OCD واقعا چیز زیادی به جذابیت قصه اضافه نمیکرد. من صرفا چون آقای سلطانزاده خوانش این کتاب رو برعهده داشتند، این کتاب رو انتخاب کردم که متاسفانه ایشون هم انقدر با تشویش و استرس و دلهره کتاب رو خوندند که واقعا شنیدن این کتاب رو توصیه نمیکنم.
این روایت از آخر به اول ،این تلاش نویسنده برای گنجاندن ژانر های بی ربط و مختلف در یک داستان باعث بی ریخت شدن داستان شده است، فصل های ابتدایی خوب شروع میشه ولی بخش ده از شدت الکی بودن یکجورایی حتی قابل درک هم نیست. انگار تنها فرصت نویسنده برای داستان سرایی همین یک کتاب بوده که باید هرچه دوست میداشت لازم و غیر لازم در این داستان میریخت. تنها نکته زیبا مثل همیشه صدای جناب سلطان زاده و البته قطعه های موسیقی کلاسیک استفاده شده در خوانش این کتاب است .
من خیلی با کتاب ارتباط برقرار نکردم. کلا طرفدار ژانر جریان سیال ذهن نیستم. در مورد این کتاب هم حس کردم نویسنده کلی چیز بیربط را به هم وصل کرده. راستش تعجب کردم که آقای سلطانزاده این کار را اجرا کردند.
برای من جذاب نبود اصلا پیشنهاد نمیکنم به زور نوشته شده نویسنده هنر نویسندگی جذاب نداشته یک ترکیبی از زحمات نویسنده برای ترکیب عدم موضوع در نوشته با عدم تجربه واقعی و سعی در ایجاد جذابیت
با سلام بدون شک تلفیق تراوش هنر از قلم توانای محمدرضا جان غفاری نیا در کنار صدای گرم و دلنشین استاد سلطان زاده عزیز، اثری شنیدنی ست. درود بر شما.
محمدرضا جان بسیار خوشحالم و آرزوهای خوب خوب دارم برات. مطمئنم اثرت رو با دلت نوشتی و حتما بر دل خوانندگانت خواهد نشست.
داستانی بسیار کسل کننده و حوصله سر بر،ارزش وقت گذاشتن نداشت،من نه از سبک داستان و نه از خود محتوای داستان خوشم اومد،توصیه نمکنم
متاسفم برای جامعه هنری که آرامگاه پدر دوبله ایران استاد علی کسمایی،باید چنین حال روزی داشته باشه....جز اظهار تأسف چی میشه گفت...؟؟؟
یک نویسنده خوش ذوق و با احساس و با گویندگی درجه یک
بد پیش نمیره تا اینکه میافته به ملغمهای از قتل، جراحی پلاستیک، تنفروشی ۵۰۰ میلیون دلاری. خیلی بد!