«آلیس مونرو» نویسندهای کانادایی و برندهی جایزهی نویل ادبیات در سال ۲۰۱۳ است. شهرت او به داستانهای کوتاهش است به گونهای که بسیاری او را توانمندترین نویسندهی داستان کوتاه امروز میدانند و بر این عقیدهاند که او توانست جامعهی آمریکای شمالی را با داستان کوتاه آشتی دهد.
«آلیس مونرو» به ویژه در داستانهای اولیهاش به مضامینی چون بلوغ و کنار آمدن با خانواده پرداختهاست. اما با گذر سن، توجه او به میانسالی و تنهایی بیشتر شدهاست. زادگاه مونرو شهر کوچک وینگهام در ایالت انتاریوی کاناداست و فضای داستانهایش هم غالباً شهرهای کوچک این ایالت است. داستانهایش معمولاً روندی آرام دارند، ولی حادثهای در زیر این سطح آرام جریان دارد که مونرو در طول داستان با ظرافت از آن رازگشایی میکند و در پایان خواننده را شگفت زده برجا میگذارد. مضامین خود را از زندگی روزمره مردم انتخاب میکند و نگاه ویژهای به مسائل و جزئیات زندگی زنان دارد. اگرچه به مشکلات و دغدغههای دختران جوان علاقه دارد، در کتابهای اخیرش به مسائل زنان میانسال و سالمند توجه بیشتری نشان دادهاست. خاطره، در داستانهایش نقش مهمی دارد. شخصیتهایش را عمیقاً میشناسد و دربارهی زندگی آنها تأمل میکند و دیالوگها را با مهارت به کار میگیرد. صداقت در بیان، زبان شفاف و روان و دقت در جزئیات از ویژگیهای داستانهای اوست.
«زیر درخت سیب» از پنج کتاب اخیر او انتخاب شده و در یکی از داستانهای انتخاب شده به نظر میرسد خود را در شخصیت یکی از مادران جوانِ گذشته جا زده و شیطنتهای خود در جوانی را نوشته است.