کتاب کیمیا جلد 12 اثر احمد بهشتی شیرازی نشر انتشارات روزنه

این جلد از مجموعۀ کیمیا دربردارندۀ ۲۵ مقاله در حوزه‌های ادبیات، هنر و عرفان و فصلی از کتاب «کلمات: رموز و اشارات عارفان و عاشقان و صوفیان و معشوقان» است. در اولین مقاله از کتاب با عنوان «سمفونی مولانا» نویسنده آورده است: «جلال‌الدین رومی بیش از هر شاعر دیگر پارسی‌گو آکنده از موسیقی و آواز و رقص و پایکوبی و شوروشادی است. گوستاو مالر آهنگساز معروف آلمانی سمفونی‌ای ساخته است سخت معروف و محبوب که نامش سمفونی هزار است. از آنکه در اجرای آن نیاز به هزار نوازنده است، اما رومی از زبان یک ساز ساده روستایی هزاران بیت شعر غنایی و غزل و حکمت و داستان را به هم آمیخته و سمفونی‌ای ساخته که می‌توان به تعداد ابیات مثنوی و دیوان شمس آن را سمفونی پنجاه‌هزار نامید. اندیشه‌های رومی ملودی است و حال و هوای روحانی و فضای قصه‌ها و روایت‌ها هارمونی است و شادی بی‌پایان او هر دم در صورت ضرب‌های تند یا آرام به گوش می‌رسد. نخستین بخش این سمفونی نیایش‌های لطیف عارفانه و عاشقانه و دعاهای حکمت‌آموز است: ای خدای پاک و بی‌انباز و یار دست‌گیر و جرم ما را در گذار یاد ده ما را سخن‌های رفیق کان به رحم آرد تو را ای خوش رفیق گر خطا کردیم اصلاحش تو کن مصلحی تو ای تو سلطان سخن». یکی دیگر از گفتارهای خواندنی این کتاب، «نامه به بندگان» از ا.بهار است. در این گفتار ۱۱۲ نامه از طرف خداوند به بندگان آورده شده است. در یکی از این نامه‌ها آمده است: بندگانم! اصل شما، جان است، جان‌هاتان را از باده‌های معرفت و عشق سیراب کنید؛ تنهاتان را آفریدم که در خدمت جان‌هاتان باشد؛ نه جان‌هاتان در خدمت تن! تصحیح «رسالۀ حاتمیه» از دیگر گفتارهای آورده شده در این کتاب است. این رساله نوشته کمال‌الدین حسین کاشفی سبزواری به مقدمه و تصحیح سیدمحمدرضا جلالی نائینی است. این رساله یکی از رسایل ادبی و اخلاقی و تاریخ است که کاشفی بر نام سلطان حسین بایقرا نگاشته و به طوری که در آغاز رساله می‌نویسد پادشاه مزبور مثال داد که کاشفی آنچه از اخبار و آثار و سرگذشت حاتم را در کتابی دیده یا از عزیزی شنیده، به فارسی در قید کتابت آورد تا بر احوال حاتم وقوفی تام و اطلاعی تمام حاصل آید، این رساله را در سال ۸۹۱ هجری قمری نگارش نمود و تقدیم آن پادشاه کرد. آخرین بخش کتاب، فصلی از کتاب «کلمات: رموز و اشارات عارفان و عاشقان و صوفیان و معشوقان» است که در آن ۴۴۲ سخن نغز و عرفانی آورده شده است.