کتاب عموجان استالین نشر چشمه

به ما، به شخص خودمان،‌ همه‌ می‌گویند عموجان استالین. در سال هزار و سیصد و هفت خورشیدی به دنیا قدم گذاشته‌ایم در مبارک‌روزی و فرخنده‌ساعاتی. این‌که پیش‌تر از نگارش این سطور چه می‌کرده‌ایم و کجا بوده‌ایم نه به شما مربوط است نه خودمان چندان به یاد داریم. واقعِ امر هم این است که همه‌چیز از همین به یاد نداشتن‌ها و به خاطر نیاوردن‌ها و نسیان مکرر و فراموشی مزمن شروع شد. حالا این‌که در این یادهای کمرنگ‌شده چه خاطراتی بوده و چه‌ها بر ما گذشته نه به شما مربوط است نه خودمان میلی به گفتنش داریم. این شما که می‌گویم هم فقط برای خالی نبودن عریضه است. آدم که خاطره‌نگاری می‌کند بالاخره باید کسی را خطاب قرار دهد یا لااقل در ذهنْ کسی را، کسانی را، مخاطب خود تصور کند. -قسمتی از متن کتاب-