در دفتر چهارم از مجموعۀ سیرۀ تربیتی پیامبران، زندگی و سیرۀ حضرت هود علیه السلام را بررسی میشود که شبیهترین اشخاص به حضرت آدم علیه السلام بود. ایشان پس از دعوتهای فراوان، با تکیه و توکل بر خداوند سبحان، قوم لجوج و طغیانگر و قدرتمند خود را یکتنه به معارضه طلبید: …فَکیدُونی جَمیعاً ثُمَّ لا تُنْظِرُونِ ([آری، از هر معبودی] به غیر او [بیزارم]. پس همه شما بر ضد من نیرنگ بزنید، سپس مهلتم ندهید) و با فریادِ …ما مِنْ دَابَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِناصِیتِها إِنَّ رَبِّی عَلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ (بهیقین من بر خدا که پروردگار من و پروردگار شماست توکل کردم. هیچ جنبندهای نیست مگر اینکه او مهارش را بهدست [قدرت و فرمانروایی خود] گرفته است. مسلماً پروردگارم بر راهی راست است) شعور و حیات الهی حاکم بر همه هستی و حرکت در صراط مستقیم عالم وجود را اعلان کرده و توانست خط هدایت و ولایت الهی را زنده نگه دارد و تعالیم نوح علیه السلام را پس از سالهای فترت، آشکار کند و انسانهایی را از ظلمت و جهالت به نور ولایت الهی آشنا کند. کتاب حاضر در دو فصل به بیان سیره تربیتی حضرت هود (ع) پرداخته است. فصل اول: دوران پیش از هود علیه السلام فصل دوم: دوران بعثت هود علیه السلام