شاید اوضاع در آیندهای نهچندان دور تغییر کند اما امروز در سال ۱۳۹۹ خورشیدی، انتشار داستان در ایران ادبی، وضع پیچیدهای دارد؛
اگر پول بدهی، میتوانی اثری هرچند نازل را چاپ کنی و اگر پولی برای این کار نداشته باشی یا نخواهی داشته باشی بهترین نوشتهها را هم بهسادگی طرد میکنند.
هر نویسنده و شاعر تازهکاری، طی چند سال اول کارش با تکاپویی بهیادماندنی، تلخی این واقعیت را ناباورانه درک خواهد کرد.
به این خاطر از آغاز کاروبار نشر سه سهتار، فکر برگزاری جایزهای برای انعکاس آثار داستان نویسان کمتر دیدهشده (چه فرق میکند چندساله باشند!)، در گروه ما مصمّم شد تا به سهم خودمان کاری برای بازتر شدن دایرهی بستهی چاپ کتابهای داستانی کرده باشیم.