رهبری در موقعیت‌های دشوار
غلبه بر بزرگ‌ترین چالش‌ها، با استفاده از شجاعت و اعتمادبه‌نفس

به‌نظر می‌رسد بشر معتقد است که زندگی باید آسان باشد. متأسفانه امروزه این عقیده به یک معضل بزرگ در آمریکا تبدیل شده است. ما انتظار داریم راهمان به سمت موفقیت ساده و هموار باشد. انتظار داریم زندگی بی‌دردسری داشته باشیم. انتظار داریم دولت مشکلاتمان را حل کند. انتظار داریم به پاداش برسیم بدون اینکه برایش تلاش کنیم. اما حقیقت چیز دیگری است: زندگی به‌هیچ‌وجه آسان نیست. وقتی این واقعیت را بپذیریم که زندگی ساده نیست، شروع به رشد می‌کنیم. کم‌کم درک می‌کنیم که در ورای هر مشکل یک فرصت نهفته است. آن‌ زمان است که بیشتر کنکاش می‌کنیم تا بیابیم از چه ساخته شده‌ایم. شروع می‌کنیم به پذیرش چالش‌های زندگی. به‌جای اینکه اجازه دهیم سختی‌ها شکستمان دهند، از آنها استقبال می‌کنیم تا شخصیت خود را محک بزنیم. از سختی‌ها به‌عنوان عاملی برای رشد و بهره‌وری استفاده می‌کنیم. درک و پذیرش این واقعیت برای رهبران بسیار اهمیت دارد. هیچ‌چیز باارزشی در زندگی بدون تلاش به دست نمی‌‌آید. به همین دلیل است که اسکات پک[۲] روانشناس، کتاب خود را با عنوان جادۀ کم‌گذر[۳] با این جمله شروع کرده است: «زندگی مشکل است.» اگر این واقعیت که زندگی مشکل است را درک نکنیم و نپذیریم، خودمان را برای شکست مهیا می‌کنیم و هرگز نه درسی می‌گیریم نه به موفقیت می‌رسیم. حتی اگر ما رهبران بپذیریم که زندگی برای اکثر انسان‌ها سخت است، بازهم بسیاری از ما از ته دل آرزو می‌کنیم که این حقیقت درباره ما صدق نکند. اما هیچ‌کس نمی‌‌تواند از مشکلات، شکست‌ها و چالش‌های زندگی بگریزد. اگر می‌خواهیم پیشرفت کنیم باید از دل مشکلات زندگی عبور کنیم و به پیشرفت برسیم. رالف والدو امرسون[۴] شاعر می‌گوید: «هر قدمی که انسان برمی‌دارد یک سقوط رو به جلو است.»