اگر به دنبال یکپارچگی وجودتان هستید، اگر از خستگی روح و پارهپاره شدن وجودتان رنج میبرید، از تاریکیهای درونتان نترسید. هیچوقت تصور نکنید تاریکی همواره جایگاه زشتیها و پلیدیهاست. چهبسا موهبتهای نیک و زیبا در نیمهی تاریک وجودمان پنهان هستند و در انتظار نگاه مهرآمیز و پر از عطوفت ما هستند.
مطمئن باشید همین موهبتهای زیبایی که در نیمهی تاریک وجودتان خفتهاند، روزی به صورت گدازههای آتشفشان سرازیر میشوند. گاهی خشم یک دوست، خستگی یک همکار و بیادبی فردی بیگانه بر ما غلبه میکند و تعجب میکنیم چرا نمیتوانیم این واکنشهای سرد و نابهجا را مهار کنیم.
دیدگان کنجکاو خود را به فراسوی جهان هستی بگشایید. هدف والای آفرینش جلوی چشمان شماست، ناتوان از درک مفهوم سادهی آن نیستید. شما محرم وجود خود هستید، تمامی هستی بهسوی کمال و یکرنگی در حرکت است. خودتان را از همگامی با آن محروم نکنید، همهی ما برای پیوند با مخلوقات جهان هستی به یکپارچگی وجود خود نیازمندیم؛ بنابراین از چیزی نهراسید، ویژگیهای مطرود و کهنهی درونتان را در آغوش بگیرید و تمرین یگانه شدن را همراه با معنای واقعی وجودتان شروع کنید.