خواجه عبداللّه انصاری تقدیم می‌کند
شعرواره‌ها

خواجه عبداهلل انصاری در حوالی سال ۳۸۵ هجری شمسی در هرات به دنیا اومد و در حوالی سال ۴۶۷ در هرات از دنیا رفت. عارف و مرشد و سخنگوی فارسی زبان که مثل چهره‌های برجسته (اما برعکس اکثریت موجودات) با آمدن و رفتنش چیزی به سرمایه‌های این جهان اضافه کرد. خواندن اصل آثار خواجه شادی بخش است، از رساله‌های خیلی کوتاه مثل الهی‌نامه و قلندرنامه و رساله‌های کوتاه مثل پرده حجاب تا کتاب مفصّل کشف الاسرار که به واسطه تلاش رشیدالدین میبدی در انتقال گفته‌های خواجه، به ما رسیده است. آثار خواجه در این چند کتاب به شکل پراکنده و بدون ترتیب دقیق مضمونی در اختیار ما است و شاید علت کم توجهی جهانی به خواجه عبدالله هم این تشتت و پراکندگی باشد؛ الماس‌هایی که چون کنار هم هستند دیده نمی‌شوند. کار این کتاب بدون اینکه ادعای بزرگی داشته باشد تلاش برای بیشتر دیده شدن زیبایی‌های متون خواجه ست. در کتاب حاضر، به منتخباتی از متون خواجه، عناوین فرضی مضمونی داده شده و با تک عبارتی کردن صفحه‌ها سعی گردیده فرصت بهتری برای درک زیبایی متن پدید آید. شعر در سده‌های اخیر مدام به کوتاه و کوتاه تر شدن رو نشان داده ست. شاید بشود گفت شعر یعنی بیان کوتاه شرحی دراز یا حتی شعر یعنی کوتاه از این نظر خواجه نمونه خوبی است.