تو اسمش را بگذار زندگینامه. گرچه زندگیِ ما نامهای نداشت. برای که نامه بنویسم که تمام کسانی که بودهاند، رفتهاند. به جایی رفتهاندکه مجال هیچ نامهای نیست! مگر خود این تن برود تا دیدار حاصل شود....
در زندگیِ من، مرا نمیخوانی مگر شهرم را خوانده باشی؛
یعنی خرمآباد.
در این فصل به تماشای کودکیام بنشین!...
-از متن کتاب-