کتاب امروز تو، دیروز من است نشر اهورا قلم

هنوز هوا کاملاً روشن نشده بود که از بیمارستان بیرون زدم. پرتوهای نور خورشید به زحمت سعی می‌کردند از پشت ابرها به زمین برسند. ابرهای سیاه و گرفتۀ آسمان اجازه نمی‌دادند تا نور خورشید خودنمایی کند. همین مسئله هوا را تاریک‌تر از چیزی که بود، نشان می‌داد. به ماشین رسیده بودم، کیفم را روی صندلی عقب انداختم و با بی‌حوصلگی ماشین را روشن کردم. شیفت سنگین و پراسترسی را پشت سر گذاشته بودم و به‌سمت خانه‌ای می‌رفتم که کسی در آن منتظرم نبود.