زهرای اطهر، آن درخشندۀ پاک و آن بانوی آسمانی که از بلندای عرش، از اَزَل تا ابد «خیر کثیر» نامیده شد.
که امامخمینی دربارۀ او اینگونه میفرماید: «تمام ابعادی که برای زن و برای یک انسان متصور است، در فاطمۀ زهرا جلوه کرده است. او یک زن معمولی نبوده است؛ یک زن روحانی، یک زن ملکوتی، یک انسان بهتماممعنا انسان، تمام نسخۀ انسانیت، تمام حقیقت انسان، او زن معمولی نیست. او موجود ملکوتی است که در عالم بهصورت انسان ظاهر شده است، بلکه موجود الهی جبروتی در صورت یک زن ظاهر شده است.»