همانطور که میدانیم حضرت یعقوب دوازده پسر داشت. یعقوب در میان این دوازده پسر یوسف و برادرش بنیامین را بیش از دیگران دوست میداشت، و بخصوص یوسف بیشتر مورد علاقه و محبت او بود. حالا علت این محبت و علاقه اضافی چه بوده؟ در قرآن کریم چیزی در اینباره ذکر نشده، و در روایات نیز علتی برای آن دیده نشد، ولی مفسرین و اهل تاریخ جهاتی ذکر کردهاند مانند این که گفتهاند:
علتش کودکی و نوباوگی آنها بوده، و معمولاً کسی که چند فرزند دارد آنکه از نظر سن کوچکتر است او را بیش از دیگران مورد مهر و محبت خویش قرار میدهد، چون معمولاً کودک تا در سن کودکی است احتیاج بیشتری به محبت پدر و مادر دارد و یعقوب که خود از پیغمبران بزرگ الهی است محبت خود را از دو فرزند کوچک و نو رسته خویش دریغ نمیداشت، بخصوص که مادر آندو ـ یعنی راحیل ـ نیز در همان اوان زندگی کودکانش از دنیا رفت و این خود انگیزه دیگری برای اظهار محبت و نوازش یعقوب نسبت به یوسف و بنیامین بود، تا بلکه بدینوسیله آندو را دلداری داده و مانع گردد که آندو احساس غربت و بیمادری کنند.
و یا این که گفتهاند: علت این که یعقوب، یوسف و برادرش را بیشتر دوست میداشت همان نبوغ ذاتی و تقوی و کمالی بود که در آندو مشاهده میکرد، و بخصوص در چهره یوسف آینده درخشانی را از نظر کمال ظاهری و معنوی برای وی پیشبینی میکرد و میدانست که مقام نبوت و عصمت پس از وی بدو منتقل میگردد و منصب هدایت و رهبری مردم بدو تفویض میشود، و خوابی را نیز که یوسف دیده بود و برای پدر گفت...
-از متن کتاب-