داستان بلند یا «نوولا» در ادبیات داستانی ایرانی همیشه جایگاه متمایزی داشته. گاهی آن را رمان خواندهاند و گاهی داستان کوتاه، درحالیکه نوولا در طبقهبندی شکلهای ادبی همواره جایگاهی مستقل داشته است. بنا بر همین اهمیت، تصمیم گرفتیم بخش داستان بلند یا نوولا را بنا کنیم، با توجه به معیارهایی مانند تعداد کلمات و تمایزهای رواییاش با رمان و داستان کوتاه. ملاک ما نیز براساس استانداردهای جهانی در وهلهی اول تعداد کلمات است که بین ده تا سیهزار کلمه است. نام این مجموعه را در بخش ادبیات جهان «برج بابل» و برای آثار ایرانی «هزاردستان» گذاشتهایم؛ و امیدواریم نوولاهای ایرانی، که در گذشته بهناچار و بهغلط رمان یا داستان کوتاه محسوب شدهاند، در این مجموعه امکان انتشار یابند. نوولا درنگی است میان داستان کوتاه و رمان شاید و برخوردار از توانمندیِ خاص. شماری از آثار بزرگ تاریخ ادبیات ما هم در قالب آن نوشته شدهاند و همیشه بر سر رمان یا داستان بلند بودنشان بحث بوده است: بوف کور هدایت، ملکوتِ صادقی، مدیر مدرسهی آلاحمد، از روزگار رفته حکایتِ گلستان…
امید داریم «هزاردستان» فرصتی باشد برای مخاطبان؛ چه، روایت هزارداستان میتواند بسازد از این روزگار و تاریخی که پرشتاب بر ما میگذرد.