کتاب ظرافت جوجه تیغی نشر انتشارات کندوکاو

امین

۱۳۹۸-۰۵-۱۸

1

در میانه داستان، نویسنده درباره ریابینین، یکی از شخصیت های رمان آناکارنینای تولستوی می‌گوید "به پیش داوری هایی که درباره اش بر سر زبان هاست ابدا اهمیتی نمیدهد، باهوش به دنیا آمده و به پایین ترین قشر اجتماع تعلق دارد و افتخار برایش جاذبه ای ندارد". این جملات، چکیده وضع این داستان است. نویسنده تزهایش درباره زندگی را در قالب شخصیتی شبیه به ریابینین درباره سایر آدمهای اجتماع به ظاهر رمانی درآورده و برای اینکه از سایر طبقات اجتماع هم حرفی به میان آید، شخصیت نچسب دختربچه ای دوازده ساله را انتخاب میکند که به طرزی استثنایی غریب و فیلسوف مآب است و این گونه می‌تواند حرفهای خودش را در دو دسته جای دهد. این کار باعث میشود که با جملات شعارگونه گل‌درشت در سراسر رمان روبرو باشیم که با نخ نحیفی از روایتی ساده به شکل داستان به هم پیوسته اند و برای اعتبار بخشیدن به این جملات قصار هم انبوهی از اسامی افراد و کتابها و فیلمها ردیف شده اند بدون آنکه ارجاعات معانی روشن داشته باشند. به نظرم این کار برابر با نوعی تبختر در نگارش است، یعنی دقیقا کاری که نویسنده ادای مخالفت با آن را در سطح اجتماعی درمی‌آورد.

نارگل

۱۳۹۶-۰۹-۰۷

4

داستان جالبی داره، آدم‌هایی که با دید فلسفی افکارشان رو بیان می‌کنند. اما ترجمه خوب و روان نیست، اولش کتاب رو نیمه‌کاره رها کردم به دلیل ترجمه‌ای که گیر می‌کرد. بعد از مدتی دوباره شروع کردم، تا نیمه‌های کتاب را به سختی خواندم، بعد از آن ترجمه بهتر شد و نیمه‌ی دوم رو سریع‌تر خواندم. در کل از خواندن کتاب راضی هستم و یکی از کتاب‌های دوست داشتنی برایم است. امیدوارم ترجمه‌های دیگری هم از کتاب به بازار بیاید.

متاسفانه ترجمه کتاب واقعا خوب نیست .اما موضوع کتاب جالبه. این کتاب داستان جالبی داره،دختر فقیری که در ۱۲ سالگی درس خوندن و بخاطر کار در مزرعه رها میکنه، اما خواندن و مطالعه رو هیچ وقت کنار نمیزاره و در کنارش دختر ۱۲ ساله پولدار و نابغه ای که به دلیل حس پوچی زندگی تصمیم داره خودش و از بین ببره اما قبل از اعمال خودکشی به دنبال راههای جدیدی برای انگیزه های تازه زندگی میگرده تا چنانچه دلیل کافی برای ادامه زندگی پیدا نکنه، مردن و خودکشی، حقیقتا کاری عبث و اشتباه به نظر نیاد....

من این کتاب رو آروم آروم خوندم که هم از درکش غافل نشم، هم اذیت نشم یه جاهایی ک از کتاب که راویش سرایدار(رنه) هست ، قابل درک نیست، فکر نمی‌کنم بشه اینو گردن ترجمه انداخت شاید چون ارجاعاتی که میده رو درک نمیکنیم در حالی ک روایت های پالوما خیلی روان و قابل فهمه ( این از ترجمه) ولی محتوای کتاب محشره، سوالاتی که ذهن پالوما رو درگیر کرده بی نظیره پایان زیبایی هم داره بنظرم خیلی ارزش خوندن داره، اونقدری که نمیدونستم از چیش بنویسم.

نسخه چاپی کتاب رو همین الان تموم کردم و بلافاصله اومدم توی فیدیبو تا نظرمو در مورد این کتاب بنویسم حتی یک لحظه ام برای خوندن این شاهکار درنگ نکنین صفحه به صفحه ش باعث می‌شه نسبت به زندگی یه دید تازه پیدا کنین، دید قبلی خودتون رو زیر سوال ببرین و به چالش بکشین پر از احساس خالص یکی از زیباترین کتاب هایی که تو زندگیم خوندم و قطعا به خیلی ها هدیه خواهم داد

بدیهیه که در هر کتابی، اگر بگردید ۴ تا جمله ی زیبا و پر طمطراق خواهید یافت. این کتاب هم مستثنی نیست. ولی در کل برای من کتاب جالبی نبود! دو سومِ کتاب انباشته بود از حرفهای قلمبه سلمبه ای که بنظرم تنها هدفش این بود که به ما بفهماند که ببینید رُنه چقدر باهوش است که شما هم حرفهایش را نمی فهمید! یک سوم پایانی کتاب یکباره درسراشیبی تند می افتد و ماجراها تند تند پیش می روند و تا بخواهی به خودت بیایی یک هو داستان تمام می شود!

شاید ترجمه آن‌طور که دوستان میگن بد نباشه و بیشتر ایرادهای نگارشی دارد. برای مثال ویرگول یا نقطه درست استفاده نشده و از نیم‌فاصله برای برخی کلماتی که باید سرهم نوشته شود استفاده شده که خوانش کتاب رو کند می‌کنه. این دلایل باعث می‌شه برخی پاراگراف/جمله‌ها دوباره خوانده تا درک شود.

کتابی فوق العاده زیباست. اما به دلیل غلطهای ویرایشی متعدد خوندنش همراه با زجر فراوان بود. فیدیبو هم لطف کرده و تعدادی غلط تایپی و اشتباهات فاحش صفحه بندی رو بهش اضافه کرده تا مخاطب نتونه از این کتاب لذت ببره.

یک چیزی درمورد بعضی از کتاب ها و فیلم ها هست که که یه خط صاف رو برای رفتن شما از اول هموار میکنن اما در صفحه های آخر جوری به تلاطم میندازنت که فارغ از زمان و مکان، همون دردی رو احساس میکنی که نویسنده میخواد که بهت نشون بده و این کتاب همون چیزی بود که توی چند خط بالایی سعی داشتم بگمش

کتاب خوبی هست اما ترجمه اش اصلا خوب و روان نیست و از کیفیت کتاب خیلی کم میکنه.