کتاب درک فیلم نشر چشمه

در نبرد الجزیره (۱۹۶۷، جیلو پونته کوروو) صحنه‌های خیابانی را با فیلمی گرفت که حاصلش تصویر دانه‌دار بود. این کیفیت از دو راه تأثیرش را باقی گذاشت. اولاً، از آنجا که فیلم‌های خبری مستند با چنین فیلم خامی فیلم‌برداری می‌شود، نبرد الجزیره ظاهرِ فیلم‌برداری از رویدادهای واقعی در محل واقعی را پیدا کرد. در حقیقت، این ظاهر پدید‌آمده چندان متقاعد‌کننده بود که لازم به ‌نظر می‌رسید در آغاز فیلم اعلام شود تمام حوادثْ بازسازی‌شده است. ثانیاً، استفاده از کیفیت دانه‌دار بودنْ زمختیِ مطلوبی به چشم‌اندازهای الجزیره بخشید که در غیر این صورت کلاً، برای چنین ماجرای آکنده از کش‌مکشِ ماهیتاً خشن و سبع، بیش‌از‌حد خوش‌ظاهر و لطیف از کار درمی‌آمد. در نقطه‌ی مقابل این شیوه الویرا مدیگان (۱۹۶۷، بو ویدربرگ) با فیلم ریزدانه فیلم‌برداری شد، و این کار زیبایی آرامش‌بخشی پدید آورد که حالت و فضای رمانتیک فیلم را تقویت کرد.