آنچه امام(ره) با دنیای ما کرد، کاری بود که مسیح (ع) با مردگان کرد، چگونه میشود که چشم داشت و گوش و از او چیزی نگفت و چه بگوییم که شرمنده گفتههایمان نگردیم. او نفحهای بود ربانی که بر روزگار ما وزید و کم و بیش، بسته به قابلیت، حیاتمان بخشید. درماندگی در توصیف یگانه دوران و شوقمان در نگارش وصفی از محبوب روزگاران ما را برانگیخت از کسی مدد بگیریم که نسبت به او از شبیهترینان بود، بنابراین خواهش قلب مشتاق را با عباراتی از آنچه امام خامنهای(مد ظله العالی) در وصف امام خمینی(ره) گفتهاند برآورده میکنیم و همین را مقدمه این کتاب میانگاریم.