درباره دعوی کارگر و کارفرما در پرداخت حق بیمه و صلاحیت سازمان تأمین اجتماعی (رأی وحدت رویه
این نوشتار فصل ششم از کتاب زیر است:
مذاکرات و آراء هیأت عمومی دیوان عالی کشور - سال ۱۳۹۰ (جلد ۱۷)
جلسه ۶: رأیوحدترویه شماره۷۲۰-۱۳۹۰هیأتعمومی دیوانعالیکشور
عنوان: صلاحیت سازمان تأمین اجتماعی
مشتمل بر:
- گزارش جریان پرونده
جناب آقای حسینعلی نیری: معاون قضایی رئیس دیوانعالی کشور
- بحث در قابلیت طرح و موضوع
رئیس دیوانعالی کشور: آیتالله احمد محسنی گرکانی
نماینده دادستان کل کشور: حجتالاسلام والمسلمین سیداحمد مرتضوی
و جنابان آقایان:
جواد اسلامی: مستشار شعبه دوازدهم دیوانعالی کشور
ابوالفضل ملکی: مستشار شعبه سیزدهم دیوانعالی کشور
علیاکبر یساقی: معاون شعبه سیزدهم دیوانعالی کشور
عزیزاله رزاقی: رئیس شعبه سیوسوم دیوانعالی کشور
سیدرسول حسینیطباطبائی: مستشار شعبه بیستویکم دیوانعالی کشور
عبدالعلی اللهیاری: مستشار شعبه سیام دیوانعالی کشور
محمد اسماعیل شوشتری: مستشار شعبه بیستوچهارم دیوانعالی کشور
- نظریه نماینده دادستان کل کشور
- رأیگیری
رأیگیری با حضور ۷۸ نفر اعضای محترم حاضر در جلسه برگزار شد،
اکثریت ۶۸ نفر رأی شعبه دوم دادگاه عمومی نجفآباد را تأییدنمودند.
- متن رای
مطابق مقررات مواد ۳۰،۳۶،۳۹و۴۰ قانون تأمین اجتماعی کارفرمامسئولپرداختحقبیمهسهم خود و بیمهشده درمهلت مقرر درقانون به سازمان تأمین اجتماعی است و درصورت خودداری از انجام این تکلیف، سازمان تأمین اجتماعی مکلف به وصول حق بیمه ازکارفرما و ارائه خدمت به بیمهشده میباشد؛ بنابراین درصورتی که کارفرما در ایام اشتغال بیمه شده به تکلیف قانونی خود عمل ننماید و بیمهشده خواستار الزام او به انجام تکلیف پرداخت حقبیمه ایام اشتغال و پذیرش آن از سوی سازمان تأمین اجتماعی گردد، رسیدگی به موضوع در صلاحیت سازمان تأمین اجتماعی محل خواهد بود، لذا رأی شماره ۲۷-۱۱ /۱ /۱۳۸۸ شعبه دوم دادگاه عمومی نجفآباد درحد نفی صلاحیت دادگاه (که طبق رأی شماره ۱۲۶-۱ /۴ /۱۳۸۸ شعبهبیستوپنجم دیوانعالیکشور تأییدشده) به اکثریت آراء صحیح و منطبق با موازینقانونی تشخیص میگردد. این رأی طبق ماده۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههایعمومیوانقلاب درامورکیفری در موارد مشابه برای شعب دیوانعالیکشور و دادگاههای سراسر کشور لازمالاتباع است.
هیأتعمومیدیوانعالیکشور