مکتوبات دینی به مثابه کلمات طیبۀ حق تعالی، وقت گرانبها و درخشانی را برای بالندگی انسان در راه میسر میسازد. خوانش خلاقانه و دریافت بینش تعالیبخش، محتاج کسب معارفی است که در اخذ صحیح متدها و علم افزارهای ملحوظ در متن ما را یاری دهد.
در مواجهۀ با متن دینی خصوصاً، ژرفبینی همچون حربهای برای گریز از آگاهی بخشی و نمایاندن منظرهای اثر یا نوشته تلقی نمیشود، بلکه خواننده و نویسندۀ اثر، ژرفبینی را مفتاحالخیرِ خیراتِ فراوان متن به حساب میآورند.