فرانکی، پسر کوچولوی بانمکی که در شهر هوبوکِن ایالت نیوجرسی زندگی میکرد، اصلا شباهتی به بقیهی همسنوسالهاش نداشت و تنها سرگرمیش آواز خوندن بود.
خیلی وقتها لاغری فرانکی و لباسهای شیک و مجلسی که به انتخاب مادرش میپوشید، باعث میشد همکلاسیهاش مرتب مسخرهش کنن و حرفهای آزاردهنده بهش بزنن.
به همین خاطر با صدای بلند تنهایی آواز خوندن توی اتاقش رو به همهی بازیها ترجیح میداد.