باز هم دلم از زمین و زمان گرفته بود، خودم بودم و خودم و مانند همیشه، همدم تنهاییام کتاب... و این بار همدم تنهایی و فکر پریشان و چشمهای بارانیام "فرسودگی" بود؛ اثر کریستین بوبن... و جملاتی که از همان ابتدا چون پتک بر سرم کوبیده میشدند:
«حادثهای رخ داده است...
حادثهای رخ داده است که از آن بی خبرم...