نمای نزدیک:کتاب «۱۱۳ نفر» روایتی است از خاطرات جانباز آزاده، شریف صابری؛ جوانی زابلی که در ۲۲ سالگی خدمت مقدس سربازی خود را آغاز کرده، در سال ۱۳۶۷ هنگام اعلام آتشبس بین ایران و عراق، به اسارت درمیآید و پس از دو سال و دو ماه به وطن باز میگردد. محسن سنچولی پردل در این اثر با بیان زندگینامه شریف صابری دریچهای را برای بیان خاطرات وی از حضور در جبهه میگشاید؛ خاطراتی که از زبان این جوان زابلی بخشی از فداکاریهای رزمندگان بیادعای ایران در طول هشت سال ایثار و فداکاری را به خوبی بازگو میکند. در ادامه شرح رنجهای دوران اسارت آمده است؛ رنجهایی که شنیدن آن هم چه بسا با بغض خواننده همراه میشود. در پایان کتاب هم تصاویر و عکسهای صابری منتشر شده است. صابری که در دوران نوجوانی و جوانیاش با آموزههایی مردمدارانه، دینمحور و آرام و صمیمی رشد کرده، با روحیهای تحملپذیر و بردبار، تمام دوران تلخ اسارت را با نیروی ایمان و اعتقاد پشت سر میگذارد. هرگاه پای توصیف و تشریح سختیها به میان میآید ترجیح میدهد به شکلی از آنها عبور میکند. درعین حال در سادگی و ایجاز کامل دوران ۲۶ ماهه اسارت را بازگو میکند. او تمامی روحیه بردباریاش را در جملاتش به خواننده ارائه میکند. در بطن خاطرات، طنزی کمرنگ جاری است که از سوی راوی مطرح میشود. بخش پرجذبه کتاب مربوط به زمان اسارت روایتگر است و هیجان خاطرات به اوج میرسد و جذابیت غیر قابل توصیفی پیدا میکند. هرچه به پیش میرویم حوادث مهیج یکی پس از دیگری پیش روی مخاطبان قرار میگیرد. اندوهگینترین جملات کتاب با خاطره شهادت در اسارت مطرح میشود و اوج تاثیرگذاری اثر در این بخش نهفته است. میتوان گفت که مطالعه کتاب«۱۳۳ نفر آخر» آموزشی برای بردباری و تحملپذیری است.