تحلیل گفتمان درحقیقت علاوه بر کشف رابطه متن و فرامتن، تحلیل فکر است. در این تحلیل به قطع نوعی از نقد اجتماعی نهفته است. تحلیل گفتمان روشی کیفی است؛ اما پیچیدگی خاصی دارد که نتیجه ایجاد روابط مختلف میان نویسنده، متن، خواننده، بافت، موقعیت، شرایط، معناهای زبرین و زیرین و گفتهها و ناگفتههایی است که در بسیاری از مواقع کشف آنها به شدت سخت و نیازمند دقت و تحقیق عمیق است. به عبارت دیگر، چرایی و چگونگی و چیستی متن در سایه فهم زمینه یا کشف رابطه آن با زمینه تبیین میشود.