سفرنامه ها و خاطرات از جمله گنجینههای تجربههای انسانهای سیاح و جهانگردی است که ضمن گذر از شهرها و کشورها و دیدن آداب و رسوم و نحوهی زندگی مردم مناطق گوناگون، آنها را به ارمغان آوردهاند و انسان با مطالعهی آن نشاط و شادی خاطر مییابد.
در سفرنامهها کمتر توصیفها و تصورات فردی نابینا به نگارش در آمده است و شاید ندیدن مانعی بوده است، که بسیاری از مسافران نابینا گمان کنند، آنچه برای آنان اتفاق افتاده است، برای عرضه به دیگران چندان مفید نباشد. اما بیان یافتها و برداشتهای هر مسافر میتواند نخست برای خود او و پس از آن برای خوانندگان، اندوختهای باشد که در گوشه گوشهی آن آموزههای بسیار مفید و سودمندی عرضه گردد. مطالعهی آزمودههای هر سفر و گشت و گذار خود یک سیاحت بدون هزینه است که حاصل آن بارور شدن اندیشه و افزونی مهارتهای ارتباطی و اجتماعی است.