نزدیکترین بحث در مبانی نظری لذّت مربوط میشود به مباحث اخلاقی لذّت که در مکتب «لذتگرایی» به صورتهای گوناگون مطرح شده است. «جعفرسبحانی» این مکتب را که از دورهی یونان باستان تاکنون در فلسفهی اخلاق به صورتهای گوناگونی نوشته شده است بدینگونه تقسیمبندی میکند:
۱- لذتگرایی شخصی آریستیپوس
۲- لذتگرایی شخصی محدود اپیکوری
۳- لذتگرایی در قالب نفع عمومی جرمی بنتام
۴- لذتگرایی به صورت عاطفی آدام اسمیت
۵- لذتگرایی شخصی در قالب عمل به قانون راسل