گاهی به این میاندیشی که شاید داشتن آرزوهای بزرگ، تنها به همان دوران کودکی تعلق دارند. همین که بزرگتر میشوی سدی به بزرگی همان آرزوهایت در مقابل آنها قرار میدهی که مبادا به این دنیای واقعی وارد شوند. از این که در آن دوران زیبا، آرزوهایی به آن بزرگی داشتی میهراسی، چون دیگر همانند آن کودک بی مهابا، نمیاندیشی و خودت را باور نداری. غافل از این که هر رویایی سرنوشتی دارد و آن سرنوشت توسط تو رقم میخورد. اگر قرار بود رویاهایمان را دفن کنیم، هرگز در آن دوران زیبای کودکی به سراغمان نمیآمدند.
همیشه دوست داشتم با یک فضانورد گفتگویی داشته باشم. کسی که از آن سوی زمین اخباری شگفت برای تعریف داشته باشد و حس خارج شدن از جو زمین و صمیمی شدن با انوار ستارگان را میداند. با ملاقاتی که در نمایشگاه ماکس ۲۰۱۵ در شهرک ژکوفسکی روسیه با آقای الکساندر ایوانویچ لازوتکین، فضانورد برجسته روسیه داشتم، توانستم به این خواستهی خود برسم. او نیز این سفر فضایی را در آرزوهای دوران کودکیاش پرورانده بود. من پس از کلی تلاش بالاخره توانستم قرار مصاحبهای با ایشان در غرفهی ایران در نمایشگاه ماکس ۲۰۱۵ روسیه، داشته باشم. در مجموع موفق به پرسشهایی از ایشان شدم که قبل سفرم به روسیه مردم در مورد فضانوردان پرسیده بودند. کتاب پیش رو مجموع ۱۱۰ پرسش و پاسخ در زمینههای مختلف فضانوردی میباشد. بخشی از جوابها در این کتاب از سایتهای دیگر از آقای لازوتکین اقتباس شده است تا بتواند دید بهتر و جامعتری به خوانندگان عزیز بدهد. این مصاحبه برای من بسیار جالب بود، امیدوارم برای شما نیز جذاب باشد. به امید آن که هرگز مسیر سبز رویاهای کودکیمان را فراموش نکنیم و مسیر رویاهای کودکانمان را که سازنده آینده علم هستند، نابود نسازیم.
نیلوفر احمدی مرزدشتی