درباره برنامه ریزی مدیریت ریسک و مخاطرات در مناطق روستایی
موقعیت و ویژگیهای جغرافیایی کشور ایران از یکسو و رفتار ساکنین آن با محیط به گونهای است که آن را به یکی از بلاخیزترین نقاط جهان تبدیل کرده است. وقوع بلایای طبیعی چون: زلزلههای متعدّد و گاه شدید، جریان سیلابهای بزرگ، فرسایش شدید خاک، رانش زمین، خشکسالی، بیابانزایی و... از جمله مخاطراتی هستند که ساکنان این خطه و بالأخص ساکنین سکونتگاههای روستایی آن را مورد تهدید قرار میدهند. این مخاطرات ضمن ایجاد اختلال در روند زندگی عادی روستاییان، برنامهریزی و تحقّق برنامههای توسعه را با موانع عمدهای مواجه می کنند.
به استناد مدارک موجود، تعداد وقوع، ابعاد و تبعات مخاطراتی چون، زلزله، سیل و خشکسالی در مناطق روستایی ایران در مقایسه با دیگر مخاطرات بسیار بیشتر بوده و بر این اساس ضرورت برنامهریزی و مدیریت بحران و بالأخص مدیریت ریسک را ایجاب میکند. با بهرهگیری از این دانش میتوان تلفات و خسارتهای احتمالی وارده بر جان و مال انسانهای ساکن در این مناطق را به حداقل رساند.