کتاب”جایی که هستم” اولین رمان جومپا لاهیری است که به ایتالیایی نوشته شده. به این امید که پا را از مرز سابق فراتر بگذارد و زبان ادبی جدیدی را بیازماید و به سمت گسترش بیشتر آن برود.
هراس و اشتیاق، درونی و بیرونی: مضامینی که جومپا لاهیری آنها را در این کتاب به اوج میرساند.
زنی که در محوریت داستان است بین حرکت و سکون، بین کشف و شناسایی مکان جدید و پرهیز از آن به طور همزمان، برای ایجاد ارتباط در نوسان است.
شهری که در آن زندگی میکند، او را مسحور خویش ساخته و پس زمینه زندگی روزمره او و تقریبا مخاطب خاص اوست:
پیادهروهای اطراف خانه، باغها، میدانها، خیابانها، مغازهها، کافهها، استخری که مشتقانه به آنجا میرود، ایستگاه اتوبوسی که او را تا مسافتی دورتر میبرد، یافتن مادرش که پس از مرگ زودهنگام پدر در انزوای بیمارگونهای غوطهور شده است.
و پس از آن همکارانی که با نیمی از آنها قادر به تعامل نیست. دوستان و “او” که سایه ای تسلی بخش و آزارگر است.
تا زمانی که لحظه گذر میرسد. در طول یک سال و پشتسر گذاردن فصلها، زن به “بیداری” میرسد. روزی که مملو از دریا و نور خورشید است او احساس قدرت میکند و گرمای زندگی را در خونش حس میکند.