بخشی از کتاب:
ماه روی پرده آویز در جلوی پنجره افتاده و نسیمی در لابلای آن جولان میدهد. سرت را روی بالش میگذاری و به ماه خیره میشوی. گویی ماه هم مثل ستارهها به حال تو غبطه میخورد. این را از فروغ دوچندانی که دارد احساس میکنی. طعم چنین آرامشی را پیش از این هرگز نچشیدهای.