قرآن آخرین رهنمود خداوند برای دستیابی به صلاح و فلاح و سعادت در جهان است. ویژگیهای منحصر به فرد این کتاب بزرگ سبب گردیده است که نه تنها مسلمانان بلکه دانشمندان ادیان و مذاهب دیگر نیز به آن تفکیک اعجاب بنگرند و درصدد کشف رمز و رازها و نقاب ژرف آن برآیند.
در سایه پر برکت این کتاب مقدس و در پرتو عمل به قوانین و فرامین حیاتبخش آن، جامعه اسلامی توانست در مدت اندکی نیمی از جهان را به تسخیر خود درآورد و به برکت قرآن بود که تاریخ تمدن اسلامی، یکی از شکوهمندترین و افتخارآمیزترین مراحل تاریخ تمدن بشری نام گرفت. اقبال شاعر پرآوازه تحت تأثیر این اعجاز انسانساز و تاریخساز قرآن چنین سروده است:
نقش «قرآن» چون در این عالم نشست
نقشهای پاپ و کاهن را شکست
فاش گویم آنچه در دل مضرات
این کتابی نیست چیز دیگر است
چون به جان در رفت جان دیگر شود
جان که دیگر شد جهان دیگر شود
همچو حق پنهان و هم پیداست این
زنده و پاینده و گویاست این
اندر او تدبیرهای غرب و شرق
قدرت اندیشه پیدا کن چو برق